چرا همیشه فکر میکنیم که مرغ همسایه غاز هستش.به قول حافظ:انچه خود داشت ز بیگانه تمنا می کرد.ایران که هستیم توی سوپرمارکت دنبال جنس خارجی میگردیم،بعد خارج که میریم میافتیم دنبال جنس ایرانی.ما تا خودمان را باور نکنیم صحبت از پیشرفت اب در هاون کوبیدن هست.تا خودمان را باور نکنیم نمی توانیم در این دنیا سهمی از پیشرفت داشته باشیم.تا خودمان را کوچک بدانیم نمی توانیم کارهای بزرگ انجام دهیم.تا زمانی که چهار چوب نگاه ما ذلیلانه باشد نمی شود که برا یند اندیشه ما عزتمندانه باشد .افسوس که به جای توانمان به تمدنمان میبالیم و بزرگترین افتخار خود را سفر به جهان اول میدانیم.و غافلیم از اینکه جهان اول جاییست که عکاسانش برای جایزه،از گرسنگان جهان سوم عکس می گیرند.یعنی گرسنگی ما برای انها که افتخارما هستند سوژه است نه اولویت.سوژه ای برای تولید ثروت و ثروتی برای...